Doen wat goed voelt, jeuk of magie?

Voor mij was deze zin jaren een echte jeukzin. Ik kreeg het advies zo vaak om me heen dat ik er nog net geen uitslag van kreeg. Als we ergens niet goed in zijn dan is het wel van binnen voelen. Maar het wordt zo makkelijk gezegd dat je gaat twijfelen aan jezelf. Ben ik nou de enige die daar niet zo goed bij kan? 

Als we pas op de wereld zijn dan is het gevoel er helemaal. Ergens in onze jeugd wordt dit steeds minder. Kinderen worden op school geprogrammeerd en geconditioneerd. Het brein wordt getraind en volgestopt met kennis. We leren allerlei vaardigheden, maar van binnen voelen en naar je intuïtie leren luisteren hoort daar niet bij. 

Zodra we klaar zijn met school en jaren aan het werk zijn dan kom je er langzaam achter dat je misschien niet op je plek zit. Wat wil je nou eigenlijk? Waar ben je goed in? Doe ik wel wat goed voelt? En wat is dat eigenlijk? 

Doen wat goed voelt is in de essentie dus absoluut wel magisch. Zeker als je dit volledig voelt en daarmee dus ook goed van kwaad weet te onderscheiden. Maar het is niet zo eenvoudig geleerd, zeker niet voor mannen. Die extra dimensie zit er namelijk ook nog in. Mannen zijn stoer en tonen hun gevoel niet. Gelukkig is dit al sterk verminderd maar het is er zeker nog wel. Het niet goed voelen en/of onder woorden brengen van je gevoel is een groot obstakel in relaties, zeker tussen man en vrouw. 

Leren luisteren naar je intuïtie is de sleutel. Naar binnen gaan. Rust en ruimte pakken om stil te zijn en bijvoorbeeld te mediteren. Met jezelf aan de slag gaan met behulp van een goed zelfhulpboek. Of een coach in de arm nemen en samen het avontuur aan gaan. 

Inmiddels krijg ik er zelf geen jeuk meer van omdat ik er steeds beter toe in staat ben. Maar ik gebruik 'm liever niet te veel in de praktijk. Net zoals zinnen als "Je mag er zijn!", jeuk!